Nagłe zatrzymanie akcji serca jest główną przyczyną zgonów w Polsce! Tymczasem natychmiastowe rozpoczęcie resuscytacji może zapobiec uszkodzeniom mózgu i serca.
Sprawy o które należy zadbać przed przystąpieniem do RKO:
- bezpieczeństwo
- ocena stanu świadomości (np. prosimy o to, by poszkodowany coś do nas powiedział)
- zapewnienie sobie pomocy (np. prosimy, aby ktoś będący przypadkiem w pobliżu został z nami i pomógł nam)
- udrożnienie dróg oddechowych
- sprawdzenie oddechu (3 zmysły: widzę, słyszę, czuję)
- sprawdzenie tętna
- wezwanie pogotowia
- jeśli poszkodowany oddycha układamy go w pozycji bocznej, jeśli nie oddycha , rozpoczynamy RKO: 30 UCIŚNIĘĆ, 2 WDECHY itd.
Uwagi:
– Jeżeli jesteśmy sami i ratujemy dziecko dzwonimy pod 112 lub szukamy pomocy dopiero po 1 minucie resuscytacji!
– U dzieci wykonujemy 5 wdechów wstępnych (w przypadku dzieci poniżej pierwszego roku życia obejmujemy ustami usta i nos poszkodowanego).
– U dzieci poniżej 8 roku życia możemy uciskać klatkę piersiową jedną ręką. U niemowląt (poniżej 1 roku życia) dwoma palcami umieszczonymi na środku klatki piersiowej.
– Gdy nie chcemy lub nie mamy możliwości wykonywać wdechów ratowniczych, przystępujemy do uciśnięć serca.
– RKO przerywamy, gdy:
1. pacjent odzyskał oddech i krążenie
2. przybyli wykwalifikowani ratownicy
3. pojawiło się niebezpieczeństwo uniemożliwiające kontynuowanie resuscytacji
4. brakuje nam sił.
Gdy mamy do dyspozycji AED (automatyczny defibrylator):
- włączamy urządzenie
- odsłaniamy klatkę piersiową pacjenta (rozpinamy mu koszulę, rozcinamy bluzę)
- jeśli pacjent jest mokry, wycieramy go
- zdejmujemy pacjentowi biżuterię (medaliki, pierścionki itd).
- naklejamy elektrody: jedną poniżej prawego obojczyka, wzdłuż mostka, drugą poniżej lewej pachy
włączamy wtyczkę elektrod do urządzenia AED- odsuwamy się od pacjenta
- dokonujemy defibrylacji naciskając przycisk na AED
- postępujemy dalej zgodnie z zaleceniami AED (urządzenie będzie do nas mówiło -wykonujemy defibrylacje tylko wtenczas gdy defibrylator uzna to za potrzebne i w komendzie słownej nas poinformuje: „defibrylacja zalecana, trwa ładowanie, odsuń wszystkich od pacjenta…”
- jeśli poszkodowany zacznie oddychać, układamy go w pozycji bocznej
Uwagi:
– Jeśli przystąpimy do RKO z defibrylacją 3-5 min od utraty przytomności, szanse pacjenta na przeżycie wzrastają do 49-75%.
– Po podjęciu RKO, szanse przeżycia pacjenta maleją wolniej ( średnio 3-4 % z każdą minutą).
– Każda minuta opóźnienia defibrylacji zmniejsza prawdopodobieństwo wypisu ze szpitala o 10-12%.
– Nie zaleca się używania AED dla dzieci poniżej 1 roku życia.
– U dzieci między 1-8 rokiem należy zastosować elektrody pediatryczne (gdy nie ma w zestawie używamy tych przeznaczonych dla dorosłych).
– Jeżeli jest więcej ratowników, prowadzimy uciskanie klatki piersiowej podczas naklejania elektrod.
– Gdy pacjent ma owłosioną klatkę piersiową musimy ją ogolić ( niedostateczny kontakt elektrod ze skórą, powietrze, zwiększa opór oraz ryzyko powstania łuku elektrycznego (iskrzenia) i może prowadzić do oparzenia klatki piersiowej).
– Gdy widzimy, że pacjent ma rozrusznik serca, naklejamy elektrody minimum 8 cm od rozrusznika (pacjent może mieć opaskę z informacją o rozruszniku).
– Poprawnie prowadzony masaż serca jest w stanie zapewnić jedynie 25-30 % normalnego przepływu krwi.
– Do serca dociera tylko ok. 4 % prądu dlatego tak ważne jest poprawne naklejenie elektrod.
– Skrzynka z AED powinna zawierać defibrylator, nożyczki, maszynkę do golenia i ręcznik.
– AED szukamy w firmach prywatnych oraz w instytucjach takich jak galerie, dworce, urzędy, kościoły. Miejsca w których znajduje się AED są oznaczone sercem z błyskawicą.
pompujfantoma 